The Financing System of Political Parties in Iran from the Perspective of Public Law

Document Type : Original Research

Authors
Z. panahi 1
M. moghaddamfard 2
R. rahimi 3
H. Alaei 3
1 PhD candidate in Public Law, Islamic Azad University, Shiraz Branch,Iran
2 Assistant Professor, Department of Private Law, Islamic Azad University, Noorabad Mamasani Branch, Noorabad Mamasani, Iran
3 Assistant Professor, Public Law Group, Islamic Azad University of Shiraz, Shiraz, Iran
Abstract
Background: Parties are so important in contemporary political systems that there seems to be no alternative mechanism; they facilitate governance at three levels: micro, medium and macro. Political parties need financial resources to win political competition and seize power, and this is what drives the political party financing system from a public law perspective. Governments always intervene in the financing of political parties through regulatory and distributional policies. Method: The research method used in this article was documentary-library method. Findings: The findings of this study show that one of the most important reasons for the failure of political parties in Iran is the unresolved issue of the legal system of securing parties; however, regulatory and distributive policies have been adopted to improve the performance of political parties, such as the announcement of "general election policies" by the leadership and the adoption of a law on the functioning of political parties and groups; But the issue of monitoring the financing of parties still needs to be legislated. Conclusion: In order to oversee the financing system of political parties, a new body called the "Election and Parties Commission" should be established and this body should be responsible for this oversight. The novelty of this article is to raise the issue of the party financing system from the perspective of public law and to provide a solution to solve this issue.

Keywords

Subjects

1. اخوان‌کاظمی، بهرام. (1388). علل ناکارآمدی احزاب سیاسی در ایران، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی. ص 191
2. آستین، رجینالد؛ تجرنستروم، مایا. (1394). تأمین هزینه‌های مالی احزاب سیاسی و رقابت‌های انتخاباتی، تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس
3. ذوالفقاری، وحید. (1399). رفتارشناسی احزاب سیاسی در دموکراسی پیشرفته، تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران. ص 47-49
4. شادلو، عباس. (1397). مبانی نظری احزاب سیاسی، تهران: وزارء. ص 486
5. عبادی بشیر، مقصود. (1396). بررسی حقوقی نظام مالی احزاب سیاسی، تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد. ص 292-295.
6. نژاد ایران، محمد، تقی تهرانی، حسینعلی (1394). راهبرد تأمین منابع مالی احزاب سیاسی در ایران، تهران: تیسا. ص 80
7. احمدی، مونا؛ هاشمی، محمد (1395). «سازوکار نظارت مالی بر احزاب در حقوق موضوعه‌ ایران»، فصلنامه علمی تحقیقات حقوقی بین‌المللی، دوره 9، شماره 34، 1-25.
8. روشنی، یونس. (1399). «تحلیلی بر قانون نحوه‌ی فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی مصوب ۱۳۹۴/۱۱/۴ با تأکید بر حقوق و آزادی‌های احزاب »، فصلنامه مطالعات حقوق شهروندی، دوره 11، شماره 4، پیاپی ۱۶ (پاییز)، 563- 584. ص 572
9. سردارنیا، خلیل اله. (1393). تحلیل جامعه شناختی نهادینه نشدن و ناکامی تحزب در ایران از انقلاب مشروطه تا به امروز. پژوهش های تاریخی، 6(4), 43-56. ص 43.
10. طحان‌نظیف، هادی؛ کدخدا مرادی، کمال. (1398). «آسیب‌شناسی نظام حقوقی حاکم بر فرایندهای نظارت بر انتخابات مجلس شورای اسلامی در پرتو سیاست‌های کلی انتخابات»، فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، دوره 49، شماره 4، 1127-1148.
11. عبادی بشیر، مقصود. (1398). «تدابیر حقوقی تضمین سلامت مالی احزاب سیاسی» فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، دوره 49، شماره 4، 1211-1228. ص 1214-1217
12. عباسی، بیژن، عبادی بشیر، مقصود. (1396). «مبانی حقوقی یارانه‌های حزبی»، فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، دوره 47، شماره 1، 27-50. ص 30-35
13. قلجی، حسین، موسوی فرد، بابک. (1392). بازشناسی علل ناکارآمدی احزاب سیاسی در ایران بر اساس نظریه مبنایی، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، پیاپی ۲۹، از 43 تا 66، ص 45.
14. مرکز مالمیری، احمد؛ قهرمان پور بناب، رحمان. (1382). «بررسی راه‌های اعطای کمک‌های مالی دولت به احزاب.»، فصلنامه مجلس و پژوهش، دوره 10، شماره 38، 193-233. ص 1130
15. مسعود نیا، حسین؛ نجفی، داود. (1390). احزاب و توسعه سیاسی در ایران؛ چالشها و راهکارها، پژوهشهای سیاسی، زمستان، شماره 2، از 107 تا 126. ص 107
16. قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، قابل دسترسی در:
https://rc.majlis.ir/fa/law/show/93301
17. ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺤﻮه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﺣﺰاب و ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ، قابل دسترسی در سایت:
http://sk-birjand.ir/Dorsapax/Data/Sub_1/File/ahzab.pdf
18. Bardi, L & Bartolini, S & Trechsel, A. (2014). Responsive and Responsible? The Role of Parties in Twenty-First Century Politics. West European Politics. 37. P48
19. Miller, M. G. (2011). Public Money, Candidate Time, and Electoral Outcomes in State Legislative Elections. In Costas Panagopoulos”, Public Financing in American Elections, Philadelphia: Temple University Press, PP.205-224. P209
20. Bailey, M. (2004). The Two Sides of Money in Politics: A Synthesis and Framework, Election Law Journal, vol 3, No. 4.p653
21. Biezen, I. (2003). Financing Political Parties and Election Campaigns: Guidelines, Council of Europe.p15-17
22. Gaskins B, Seljan, E, Lochner, T, Kowal, K. Dundon, Z, & Gold. M. (2019). From the FEC to the Ballot Box: Voter Accountability for Campaign Finance Law Violations. American Politics Research, 47(5), 1000–1035.
23. Lee-Jones, K. (2019). The Role of Political Party Finance Reform in the Transition from Dominant to Competitive Party Systems, U4 Anti-Corruption Resource Centre, Chr. Michelsen Institute,p4
24. Petak,Z. (2010). A Comparative Analysis of Financing Parties and Elections, Politička misao, Vol. 38, No. 5, pp. 18–33.
25. Pinto-Duschinsky, M. (2002). Financing Politics: A Global View, Journal of Democracy, Volume 13, Number 4, October, pp. 69-86
26. Sirivunnabood, Punchada. (2018). Understanding Political Party Finance in Thailand: New Regulations but Old Practice. Asia-Pacific Social Science Review. 7
Political Organizing of Space
Volume 5, Issue 1 - Serial Number 17
December 2022
Pages 70-77