Regional Development and Critical Junctures: A Study of the Achievements and Failures of Iran and Turkey (1990-2020)

Document Type : Original Research

Author
K. Rabiei
Assistant Professor of Sociology, Tarbiat Modares University, Teharan, Iran
Abstract
The present study seeks to answer the following question: 'why Turkey and Iran have been failed to use the critical junctures of recent decades as a starting point for national development and shaping regional development?' To answer the research question, new institutionalism was used as a theoretical approach to understand regional development. Acemoglu and Robinson's theory of Critical Junctures was also used to explain the reasons for the failure or success of countries in achieving development. In terms of research method, the present study is a case-oriented historical comparative study. The unit of analysis of this research is the country and global, international, regional and national events and conditions are selected and analyzed in relation to it. According to the study, Iran and Turkey have experienced two critical junctures since the 1990s, one as a result of internal processes and national elections and the other as a transnational event such as the military occupation of Iraq or the Arab Spring. It seems that Iran and Turkey have chosen the path of national development in the first critical juncture, but in the second critical juncture, both countries have entered into internal and regional tensions and conflicts and the process of national development have been encountered with several obstacles. In addition, the two countries have not been able to move institutionally and sustainably toward economic convergence over the past two decades. This inability has prevented the emergence of a developed region in the Middle East. The Middle East identity -based conflicts, exacerbated by foreign interventions and confrontational politics, have shifted the region's environment to militarization and security, making the space conducive to economic growth and prosperity leaving the region in poor economic growth and prosperity.

Keywords

Subjects

1. اخباری، محمد. (1396). فرصت‌های ژئوپلیتیکی در روابط سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و کشورهای خاورمیانه (مطالعه موردی کشور عراق از 2010-2017)، نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی (جعرافیای انسانی)، سال 10، شماره 1، ص 45-60.
2. احمدی، حمید. (1388). خاورمیانه و نظام بین‌المللی پس از جنگ سرد، سیاست، دوره 39، ص 19-36.
3. ازکیا، مصطفی؛ غفاری، غلامرضا. (1394). جامعه شناسی توسعه، تهران، انتشارات کیهان، ص44.
4. امیرانتخابی، شهروز. (1384). فرصت‌ها و تهدیدها در مسئله امنیت ملی ایران: با تاکید بر محور انگلستان، راهبرد، ش37، ص 72-137.
5. بالکان، نشه جان؛ بالکان، ارول؛ اونجو، احمد. (1399). برآمدن ترکیه اردوغان، ترجمه آیدین اخوان اقدام، تهران: آگه، ص 118- 119.
6. بشریه، حسین. (1382). دیباچه‌ای بر جامعه ‌شناسی سیاسی ایران: دوره جمهوری اسلامی ایران، تهران: نگاه معاصر، ص 187-188.
7. پسران، ایوالیلا. (1400). مبارزه ایران برای استقلال اقتصادی: اصلاحات و ضد اصلاحات در دوران پس از انقلاب، ترجمه زهرا عبدالحمیدی و مهسا کریمی، تهران: نهادگرا، ص143- 144، 213-214، 230- 231.
8. پیرسون، پل. (1393). سیاست در بستر زمان: تاریخ، نهادها، و تحلیل اجتماعی، ترجمه محمد فاضلی، تهران: نی.
9. حق پناه، جعفر. (1396). سیاست خارجی ترکیه؛ چالش‌ها و چرخش‌ها، دیده بان امنیت ملی، ش 67، ص 70-65.
10. خیری، علی؛ کریمی، علی. (1398). توسعه سیاسی در ترکیه، چشم‌اندازی آینده پژوهانه، دو فصلنامه علمی جامعه شناسی سیاسی جهان اسلام، دوره 7، شماره 2(پیاپی 15)، پاییز و زمستان، ص 109-138.
11. دلفروز، محمدتقی. (1398). دولت و توسعه اقتصادی: اقتصاد سیاسی توسعه در ایران و دولت‌های توسعه گرا، تهران: آگاه.
12. ربیعی، کامران. (1399). دولت توسعه گرا و چالش‌های توسعه اقتصادی در ایران(1357-1398)، جامعه شناسی تاریخی، دوره 12، شماره 1، ص 105-143.
13. ربیعی، کامران. (1397). «تبیین شرایط تکوین بهار عربی و زمینه‌های فروپاشی رژیم‌های سیاسی در تونس و مصر»، دولت پژوهی، س 4، ش 14، ص 36-1.
14. رضی، داوود. (1388). رابطه دین، دولت و توسعه سیاسی: مطالعه تاریخی ایران و ترکیه. مجله علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، بهار و تابستان 1388، شماره 1 (پیاپی 13)، ص 131-168.
15. رنانی، محسن. (1398). اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران، تهران: نور علم.
16. زاهدی، نسا؛ سرپرست سادات، سید ابراهیم. (1397). اقتصاد سیاسی توسعه ترکیه، دو فصلنامه علمی جامعه شناسی سیاسی جهان اسلام، دوره 6، شماره 1(پیاپی 12)، بهار و تابستان، ص1-24.
17. زمان زاده، حمید؛ صادق الحسینی، محمد. (1392). اقتصاد ایران در تنگنای توسعه، تهران: مرکز، ص 237-239.
18. صفریان، روح الله و امیرمسعود، شهرام نیا؛ سیدجواد، امام جمعه زاده؛ حسین، مسعودنیا. (1398). الگوی حکمرانی خوب و توسعه اقتصادی در ایران و ترکیه (۲۰۰۶ تا ۲۰۱۷). رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، سال یازدهم شماره ۲ (پیاپی ۶۰)، زمستان، 86-111.
19. عابدینی، جواد؛ مسگری، ایمان. (1391). «برآورد ظرفیت‌های صادراتی دوجانبه در صنایع غیرنفتی سازمان همکاری‌های اقتصادی (اکو)، دوره 2، شماره 7، ص 78.
20. عجم اوغلو، دارون؛ رابینسون، جیمز.ای. (1399). چرا ملت-ها شکست می‌خورند: ریشه‌های قدرت، ثروت و فقر، ترجمه محسن میردامادی و محمد حسین نعیمی پور، تهران: روزنه، ص 147-157.
21. غائبی، محمدرضا. (1395). اقتصاد سیاسی روابط ایران و ترکیه در دوره حکومت حزب عدالت و توسعه، سیاست خارجی، سال 30، شماره 2، ص 113-85 .
22. کارپات، کمال هاشم. (1399). تاریخ مختصر ترکیه، ترجمه حسن صادقیان و مصطفی محرمی، تهران: علمی و فرهنگی، ص 211، 286-288، 294-295.
23. کشیشیان سیرکی، گارینه؛ سهیلی نجف آبادی، سهیل. (1398). آثار سیاست دولت بر توسعه اقتصادی ترکیه و ادغام آن در اقتصاد جهانی(2017-1990)، فصلنامه سیاست جهانی، دوره 8، شماره 1، بهار 1398، صفحه 97-128.
24. کدی، نیکی. (1383). نتایج انقلاب ایران، ترجمه مهدی حقیقت خواه، تهران: ققنوس، ص 67.
25. متوسلی، محمود؛ وهابی، بهرام. (1382). الگوسازی تفاوت‌های منطقه‌ای از دیدگاه توسعه منطقه‌ای روش شناسی و کاربردها، علوم انسانی الزهرا، شماره 44 و 45، ص 177-192.
26. مصلی نژاد، عباس؛ اکبری، سمانه. (1391). نقش دولت در توسعه اقتصادی ترکیه در سه دهه اخیر، مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، سال چهارم، شماره دوم، بهار،ص 55-79.
27. ورهرامی، ویدا؛ تهرانی، افسانه. (1397). تحلیلی بر صادرات گاز ایران به ترکیه، بررسی‌های بازرگانی، دوره 16، پیاپی 90، ص 92-78.
28. Barkey, H.J. (2021). 10 Erdoğan, Turkish Foreign Policy, and the Middle East.
29. Bogdański М. (2012). Modern Theories of Regional Development – A Review of Some Concepts, Oeconomia Copernicana, No. 2, 25-41.
30. Burton, J. 2018. NATO’s Durability In A Post-Cold War World, New York: SUNY Press
31. Cox, M. & Stokes, D. (2012). Introduction: US Foreign Policy –Past, Present and Future in Cox, M. and Stokes, D. (eds.), US Foreign Policy: Second Edition. Oxford: Oxford University Press, 1–4.
32. Dawkins, C.J. (2003). Regional Development Theory: Conceptual Foundations, Classic Works and Recent Developments. Journal of Planning Literature. 2003, 18(2), 131-172.
33. Dmitry Strovsky & Ron Schleifer. (2020). The Iranian Nuclear Challenge As Reflected In The Russian Media, Russian Journal of Communication, 12:2, 137-154.
34. Hale, W. & Özbudun, E. (2009). Islamism, Democracy, And Liberalism In Turkey: The Case of the AKP, London: Routledge, 20.
35. Huntington, S. P. (1993). The Third Wave: Democratization in the Late Twentieth Century, The third wave: Democratization in the late twentieth century, Vol. 4, University of Oklahoma Press.
36. Mikic, M., & Jetin, B. (Eds.). (2016). ASEAN Economic Community: A Model for Asia-Wide Regional Integration?. Springer.
37. North, D.C. (1955). Location Theory And Regional Economic Growth, Journal of Political Economy, June 1955, LXIII, 243–25.
38. North, D.C. (2005). Understanding the Process of Economic Change. Princeton, NJ: Princeton University Press.
39. Öniş, Z. (2004). The Political Economy of Turkey's Justice and Development Party. Economic Growth.
40. Pike, A., Rodríguez-Pose, A., & Tomaney, J. (2016). Local and Regional Development (2nd ed.). Routledge, 3.
41. Rokkan, Stein. 1970. Citizens, Elections, And Parties, New York: David McKay.
42. Šabić, D. and Vujadinović, S. (2017). Regional development and Regional Policy. Collection of the Papers University of Belgrade Faculty of Geography, LXV: 1a, 464.
43. ̧Şen, M. (2011). Transformation of Turkish Islamism And The Rise of The Justice And Development Party, in Islamisation of Turkey Under The AKP Rule, eds B. Yes ̧ilada & B. Rubin, Routledge, London, 57–82.
44. Solat, Reza & Azizi, Hooshang. (2012), Rivalry And Cooperation In The Iran-Turkey Relations In The Light of The Arab Spring, Discourse: An Iranian Quarterly, Vol. 13, No. 3-4, 119-143.
45. Todaro, Michael P., Smith, Stephen C. (2015). Economic Development (Ed. 12th). Harlow: Pearson, 7.
46. Yağcı, A. (2009). Packaging Neoliberalism: Neopopulism And The Case of Justice And Development Party. Unpublished Master’s Thesis. Bogaziçi University, Istanbul, 4.
47. Zihnioğlu, Ö. (2019). The Legacy of The Gezi Protests In Turkey, In: R. Youngs, After Protest: Pathways Beyond Mass Mobilization. Carnegie Endowment for International Peace. Washington D.C.
48. https://www.transparency.org/en/cpi/2020/index/irn/turkey
49. https://www.imf.org/en/Countries/TUR
50. https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.KD.ZG?locations=TR
Political Organizing of Space
Volume 4, Issue 1 - Serial Number 13
December 2021
Pages 57-69