Assistant Professor of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Tabriz Islamic Arts University, Tabriz.
Abstract
The Iranian-Islamic city is a city based on Islamic rules, ethics and spirituality. Islamic spirituality is one of the spiritual stages of human beings, which has a high position in human perfection from the perspective of Shiite thought. Spirituality in Islamic thought which prevail in religious, devotional and prayer spaces can be perceived and received. With this description, the purpose of this article is to recognize the place of spirituality in the identity of Iranian-Islamic cities. The present study is descriptive-analytic and data gathering procedure is based on library findings. The findings of this study show that addressing spirituality can be effective through adherence to Islamic ethics, celebrating religious rites and rituals, developing religious spaces to promote spirituality and spiritual spaces in Iranian Islamic cities. Spirituality in Iranian-Islamic cities can be manifested in events, activities and collective and individual behaviors and morals which govern them, or in the natural and artificial environment and physical space and buildings that have been built based on Islamic rules. In a way that every newcomer feels this in the city and in addition contributes to the spiritual growth of human beings. Respect for morality and adherence to Islamic principles such as the rights of God, the rights of the soul, the rights of other human beings, the rights of nature can lead to the formation of lasting spirituality.
1. قران کریم.
2. راپوپورت ایمس (1368). تاریخ شهر: منشا فرهنگی مجتمع‌های زیستی. ترجمه راضیه رضازاده. تهران: جهاد دانشگاهی علم و صنعت.
3. بیات بهرام (1393). رویکرد اسلامی به شهر؛ ویژگی‌های شهر اسلامی، فصلنامه علمی و پژوهشی نظریه‌های اجتماعی متفکران مسلمان، سال چهارم، شماره اول، صص 137-167.
4. طباطبایی محمدحسین (1387). معنویت تشیع به ضمیمه چند مقاله دیگر، گردآوری توسط محمد بدیعی با مقدمه علامه حسن زاده آملی، قم، انتشارات تشیع، چاپ چهارم، صص 75-79.
5. مطهری مرتضی (1389). شش مقاله، تهران: انتشارات صدرا، چاپ بیست و چهارم.
6. ابن‌سینا حسین بن عبدالله (1392). مجموعه رسائل ابن سینا. ترجمه سید محمود طاهری، قم: نشر ایت اشراق، چاپ دوم.
7. جوادی آملی عبدالله (1384). توحید در قرآن. قم: نشر اسراء. چاپ دوم.
8. شکویی حسین ( 1383). اندیشه‌های نو در فلسفه جغرافیا. جلد اول. تهران: گیتاشناسی، چاپ هفتم.
9. حکیم سلیم بسیم (1381). شهرهای عربی اسلامی. اصول شهرسازی و ساختمان. ترجمه محمدحسین مالکی و عارف اقوامی مقدم. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول.
10. پارسانیا حمید، اسلامی اصغر ( 1392). عقلانیت سکولار و قدسی در ساحت جهان‌دانی، جهانداری و جهان‌آرایی، فصلنامه علمی و پژوهشی آیین حکمت. سال پنجم، شماره 16، صص 7-43.
11. جوادی آملی عبدالله (1389). فطرت در آیینه قرآن، نشریه انسان پژوهی دینی، سال هفتم شماره 23، صص 28-5.
12. خلیلی مصطفی (1390). اخلاق توحیدی از دیدگاه علامه طباطبایی. فصلنامه اخلاق وحیانی، سال اول، شماره اول، صص 126-125.
13. جوادی آملی عبدالله (1394). مفاتیح الحیاه. ویراست دوم. قم: نشر اسرا، چاپ اول.
14. مطهری مرتضی (1382). یادداشت‌های استاد مطهری، جلد هفتم، تهران: انتشارات صدرا، چاپ اول.
15. مکارم شیرازی ناصر (1374). نفسیر نمونه، جلد 14، تهران: ناشر: دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، صص 97-96.
16. مک لولین شون (1383). دین مراسم مذهبی و فرهنگ، ترجمه افسانه نجاریان، اهواز، نشر رسش، چاپ اول.
17. باقری نفیسه و دردشتی سمیرا (1392). کارکردهای اجتماعی امامزادگان و مناسک مذهبی آنها مطالعه موردی امامزاده درب امام اصفهان و امامزاده نرمی دولت‌آباد، نخستین کنگره بین المللی امامزادگان، سازمان اوقاف و امور خیریه استان اصفهان و دانشگاه اصفهان، جلد اول، صص 123-159.
18. کلانتری خلیل‌آباد حسین، حقی مهدی و دادخواه محسن (1393). مولفه‌های اجتماعی الگوی شهرسازی ایرانی و اسلامی. فصلنامه علمی و پژوهشی نقش جهان. سال چهارم.
19. دانشپور سید عبدالهادی، روستا مریم (1392). چارچوب مفهومی اجتماع پایدار در جهان بینی اسلامی و سنت شهرسازی مسلمانان. فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش‌های معماری اسلامی. سال اول. شماره اول. صص 9-24.
20. برجی نژاد زینب (1393). اعتدال و میانه روی، سامانه مقالات پژوهه، پژوهشکده باقرالعلوم، قابل درسترسی در پایگاه
http://pajoohe.ir
21. نصر سید حسین (1374). هنر و معنویت اسلامی. ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی. تهران: نشر هنر (28). صص 45-52.
22. علی آبادی بیژن (1390). تهران و تکیه‌هایش، سامانه مقالات انجمن مفاخر معماری ایران ، قابل دسترسی در پایگاه
www.ammi.ir
23. جوادی آملی عبدالله ( 1366). کرامت در قرآن. قم: بنیاد بین المللی اسراء، چاپ اول.
http://www.esra.ir
24. مولائی اصغر (1400). تبیین ابعاد و راهبردهای ارتقای معنویت در شهرهای زیارتی با تاکید بر بقاع متبرکه، دو فصلنامه فرهنگ معماری و شهرسازی اسلامی، سال ششم شماره اول.
Molaei,A. (2021). The Role of Spirituality in the Identity of the Iranian-Islamic City approaching Islamic Ethics. Political Organizing of Space, 3(3), 193-204.
MLA
Molaei,A. . "The Role of Spirituality in the Identity of the Iranian-Islamic City approaching Islamic Ethics", Political Organizing of Space, 3, 3, 2021, 193-204.
HARVARD
Molaei,A. (2021). 'The Role of Spirituality in the Identity of the Iranian-Islamic City approaching Islamic Ethics', Political Organizing of Space, 3(3), pp. 193-204.
CHICAGO
A. Molaei, "The Role of Spirituality in the Identity of the Iranian-Islamic City approaching Islamic Ethics," Political Organizing of Space, 3 3 (2021): 193-204,
VANCOUVER
Molaei,A. The Role of Spirituality in the Identity of the Iranian-Islamic City approaching Islamic Ethics. Political Organizing of Space, 2021; 3(3): 193-204.
Political Organizing of Space
