منابع
1- امیری مقدم, رضا. (1388). ژئوپلتیک کردستان و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران. صص34-38. تهران: دانشگاه عالی دفاع ملی.
2- باقری دولت‌آبادی, علی. (1396). آینده سیاسی کردستان سوریه: بیم‌ها و امیدها. فصل‌نامه مطالعات سیاسی جهان اسلام, ص30،سال ششم شماره 23, 25-48.
3- حاتمی, محمدرضا. (1397). تبارشناسی دولت‌های دوفاکتو: بررسی دولت دوفاکتوی کردستان عراق. فصل‌نامه سیاست جهانی, دوره هفتم شماره سوم, 243-262.
4- خسروی, علیرضا. (1397). استقلال‌خواهی کردی در عراق: تحلیل ساختاری و سناریوها. فصل‌نامه مطالعات راهبردی, سال بیست و یکم شماره سوم, 187-211.
5- سانیار, میکائیل. (1396). همه‌پرسی اقلیم کردستان؛ منابع و تنگناهای تشکیل دولت مستقل. فصل‌نامه مطالعات راهبردی, سال بیستم شماره دوم, 85-111.
6- مسعودنیا, حسین. (1396). اقلیم کردستان عراق و جمهوری اسلامی ایران در عصر وابستگی متقابل؛ فرصت‌ها و چالش‌ها. فصل‌نامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا, شماره سی و سوم, 33-62.
7- مشیرزاده, حمیرا. (1390). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل. ص347،تهران: سمت.
8- زارعی, بهادر. (1396). تحلیل چالش‌های اقلیم کردستان و حکومت مرکزی عراق و تأثیر آن بر آینده کشور. فصل‌نامه سیاست,ص918، دوره 47 شماره 4, 928-909.
9- هادیان, ناصر. (1382). سازه‌انگاری: از روابط بین‌الملل تا سیاست خارجی. فصل‌نامه سیاست خارجی، ص919،سال هفدهم، شماره 4.
10- العساف, فایز عبدالله. (2010). الأقلیات و أثرها فی استقرار الدوله القومیه؛ أکراد العراق نموذجا. عمان: جامعه الشرق الأوسط للدراسات العلیا.
11- بینغیو, أوفرا. (2014). کرد العراق بناء دوله داخل دوله. (ع. ع. بوتانی, مترجم) بیروت، أربیل: دارالساقی بالاشتراک مع دارس آراس للطباعه و النشر.
12- خالد, روژهات ویسی. (2012). مشکله المناطق المتنازع علیها فی العراق؛ اقلیم کردستان نموذجا. دهوک: مطبعه جامعه دهوک.
13- مخول, موسی. (2013). الأکراد من العشیره إلی الدوله. بیروت: بیسان للنشر و التوزیع و الإعلام.
14- Ahmed, Mohammed (2012). Iraqi Kurds and Nation-Building. New York: palgrave macmillan.
15- Balci, Ali (2017). The PKK-Kurdistan Workers' Party's Regional Politics During and After the Cold War. London: palgrave macmillan.
16- Gunes, C. (2019). The Kurds in a New Middle East: The Changing Geopolitics of a Regional Conflict. London: Palgrave.
17- Hopf, Ted (1998). The Promise of Constructivism in International Relations Theory. International Security,183, 23, 1, (Reprinted In Linklater,ed).
18- Onuf, Nikulas (1989). World of Our Making.p175. United States: University of South Carolina Press.
19- Rafaat, A. (2018). Kurdistan in Iraq: The evolution of a quasi-state.p1-3, New York: Routledge.
20- Ringmar, Erik (1997). Alexander Wendt: A Social Scientist Struggling With History.p270
21- Shamsi, P. (2020). The Future of the Kurdistan Region after the Defeat of ISIS and the Failure of the 2017 Independence Referendum. Philadelphia: Foreign Policy Research Institute.
22- Smith, Steve (2001). Reflectivist and Constructivist Approaches in International Theory in Baylis and Smith.p225-226. Oxford: Oxford University Press.
23- Tugdar, E. E., & Al, S. (2018). Comparative Kurdish Politics in the Middle East: Actors, Ideas, and Interests, London, p57: Palgrave.
24- Wendt, Alexander (1994). Anarchy Is What States Make of It: The Social Construction of Power Politics, in Violti and Kauppi.p384-369.
Political Organizing of Space