1. استوار سنگری، کوروش. (1395). حقوق تأمین اجتماعی، تهران: میزان.
2. امیری، مجتبی؛ محمودی، وحید؛ راغفر، حسین؛ پروندی، یحیی. (1395). بررسی نظری - تطبیقی نظام‌های تأمین اجتماعی: مسیریابی توسعه نظام سه لایه تأمین اجتماعی ایران. فصلنامه سیاست‌گذاری عمومی، 2(4), 9-28.
3. اندیشکده مطالعات حاکمیت و سیاست‌گذاری دانشگاه صنعتی شریف. (1400). درآمدی بر دولت تنظیم‌گر، تهران: مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری.
4. بدیعی‌ازنداهی، مرجان، واثق، محمود، ملک‌محمدی، حمیدرضا، عالم، ریحانه. (1398). حکمرانی در قرن ۲۱ و چالش‌های پیش روی آن. آمایش سیاسی فضا، ۱ (۳).
5. پتفت، آرین؛ مومنی راد، احمد. (1400). سیر تحول نحوه مداخله دولت در اقتصاد از منظر حقوق عمومی، از دولت رفاه تا دولت فرا تنظیمی. پژوهش حقوق عمومی، 17(47), 185-204.
6. خالق پرست حسین؛ راسخ، محمد؛ نعیمی، عمران. (1396). تحلیل حقوقی تأمین اجتماعی ایران در پرتو اصول و الگوهای نظام تأمین اجتماعی مطلوب. رفاه اجتماعی. ۱۷ (۶۴): ۳۷-۹.
7. راسخ، محمد؛ بردبار، مارال. (1401). الگوی مطلوب مداخله دولت در حوزه تأمین اجتماعی، سرمایه‌گذاری اجتماعی و اقتضائات عدالت. فصلنامه علمی پژوهش‌های نوین حقوق اداری، 4(10), 11-36
8. زارع، بیژن؛ اسدی، زاهد. (1390). رابطه تأمین اجتماعی با توسعه اقتصادی - اجتماعی در ایران، فصلنامه رفاه اجتماعی، دوره 11, شماره 42; از صفحه 67 تا صفحه 106.
9. زارعی، محمدحسین؛ عزیز محمدی، فاطمه. (1396). تحولات تفکیک قوا در پرتو حکمرانی تنظیمی. فصلنامه تحقیقات حقوقی، 20(79)، 213-237.
10. سبحانیان، سید محمدهادی. (1395). نظام رفاه و تأمین اجتماعی در ایران، برخی چالش‌ها و راهکارهای برون‌رفت از آنها، تهران: موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی
11. عصمتی، زینب؛ کرمی، حامد. (1400). حدود دخالت دولت در سازمان تأمین اجتماعی با تأکید بر استقلال اداری و مالی، فصلنامه دانش حقوق عمومی، زمستان 1400, دوره 10, شماره 34; از صفحه 55 تا صفحه 82.
12. عظیم زاده آرانی، محمد؛ مومنی، فرشاد. (1396). نهادها و ابزارهای تنظیم‌گری و جایگاه آن در صنعت حمل‌ونقل ریلی؛ درس‌هایی برای ایران. پژوهشنامه اقتصادی، 17(66), 97-123.
13. علی پور، عباس؛ بشکوه، مهدی؛ کردستانی، غلامرضا (1400). شناسایی و ارائه الگوی چالش‌های سازمان تأمین اجتماعی در حوزه منابع و مصارف. دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، 10(37), 315-324.
14. قادری حاجت، مصطفی، مختاری‌هشی، حسین. (1397). عدالت فضایی در ایران و سامان‌دهی سیاسی فضایی شهر تهران، آمایش سیاسی فضا، ۱، (۱).
15. کریمی، مظفر. (1392). زمینه‌های تاریخی پیدایش تأمین اجتماعی در ایران. تأمین اجتماعی، 12(شماره 2-3), 9-14.
16. کریمی، مظفر، موسوی خطاط، سید محمد. (1388). ارزیابی چگونگی اجرای قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، مرکز پژوهش‌های مجلس، شماره مسلسل: 10077.
17. مرکز پژوهش‌های مجلس. (1381). بررسی تداخل وظایف و فعالیت‌های سازمان بخش تأمین اجتماعی: طرح مطالعاتی نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، شماره مسلسل: 6436 قابل‌دسترس در سایت: https://rc.majlis.ir/fa/report/show/729826
18. معنوی، مهران. (1381). نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی: بخشی یا فرا بخشی، فصلنامه مجلس و راهبرد، شماره 33، 319 تا 332
19. ملکی طولابی، بختیار؛ پریزاد، رضا؛ حیدرپور، ماشاء الله. (1399). سیاست‌گذاری دولت در حوزه تأمین اجتماعی در ایران پس از انقلاب بر اساس مدل جزئی-تدریجی. رهیافت انقلاب اسلامی، 14(51), 257-278.
20. موحدی، رامین؛ ملکوتی هشتجین، سید حسین؛ رنجبری، ابوالفضل. (1397). نقش دولت در تأمین اجتماعی مردم، در پرتو حقوق عمومی. تحقیقات حقوقی بین‌المللی، 11(42), 167-191.
21. نعیمایی، بنیامین؛ شکوری، علی، شکوری. (1395). چالش‌های اجرای نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی در ایران دهه ۹۰. رفاه اجتماعی. ۱۶ (۶۳): ۵۲
22. هداوند، مهدی؛ جم، فرهاد (1400). مفهوم دولت تنظیم‌گر: تحلیل تنظیم‌گری به‌مثابه ابزار حکمرانی. فصلنامه علمی راهبرد، 30(2), 227-266.
23. یاوری، اسدالله. (1393). درآمدی بر مفهوم تنظیم‌گری حقوقی. مطالعات حقوق تطبیقی، 5(2).
24. Anderson, James E. 1962. The Emergence of the Regulatory State. Washington, DC: Public Affairs Press.
25. Dahl, Robert A. and Charles E. Lindblom. 1953. Politics, Economics, and Welfare. New York: Harper.
26. Donadelli, Flavia & Van der Heijden, Jeroen. (2022). The Regulatory State in developing Countries: Redistribution and Regulatory Failure in Brazil. Regulation & Governance.2
27. Holmes, George K. 1890. “State Control of Corporations and Industry in Massachusetts,” Political Science Quarterly 5: 411–37.
28. Prosser, Tony. (2006). Regulation and Social Solidarity. Journal of Law and Society. 33. 364 - 387
آمایش سیاسی فضا