نقش مناسبات سیاسی کشورها بر توسعه‌ی گردشگری فی ما بین(مطالعه‌ی موردی: ایران و عمان)

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسنده
امید مستوفی راد
دانشجوی دکترای جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران.
چکیده
سیاست زائیده و محصول جغرافیاست و مقوله‌ی گردشگری که از بنیان‌های ژئوپلیتیکی کشور ایران است بی تاثیر از نهاد سیاست نبوده و متناسب با تحولات سیاسی و روابط سیاسی با کشورهای جهان در ایران و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از فراز و فرود زیادی برخوردار بوده است.کشور ایران با همه‌ی جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی‌اش در سال‌های اخیر توانسته است به یک توفیق نسبی در این زمینه دست یابد که تلاش و توجه فعالان صنعت گردشگری،گسترش شبکه‌ی ارتباطات جمعی، سیاست‌های تسهیل کنندگی دولت‌ها و توجه به زیر ساخت‌های آموزشی و رفاهی از مهم‌ترین دلایل آن بوده است. بدون شک روابط سیاسی کشورها در توسعه‌ی همکاری‌های گردشگری بی تاثیر نبوده و هر چقدر زمینه‌های امنیتی، رفاهی و آموزشی و همچنین اشتراکات تاریخی، فرهنگی و سرزمینی بین دو کشور تقویت شده باشد در گسترش این تبادلات توریستی موثر بوده است. بدین منظور به روش اسنادی، داده‌های مورد نیاز تحقیق از محتوی قوانین و برنامه‌های بالا دستی جمهوری اسلامی ایران جمع آوری شده است. این نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که هر چقدر کشورها از تحکیم روابط سیاسی بیشتری برخوردار باشند توسعه‌ی گردشگری در آن‌ها نمود بیشتری داشته است. که البته در مورد دو کشور ایران و عمان که به‌صورت موردی مطالعه شده است، به خوبی نمایان است. ضمن اینکه در صورت توسعه‌ی بیش‌تر امکانات زیر ساختی، رفاهی و تبلیغاتی از رونق بیشتری برخوردار خواهند شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

1. تاریوردی حسن و قایم پناه صمد 1396، عوامل موثر در گسترش روابط ایران و عمان در دهه اخیر (1384- 1394 ) ، فصل‌نامه پژوهش‌های سیاسی و بین المللی، دوره 8 ، شماره 30 ، صص 151- 177
2. چمنکار، محمد جعفر 1386، روابط ایران و عمان در دوره پهلوی دوم، نشریه علوم انسانی و اجتماعی تبریز، شماره 25، صص 36 - 68
3. حیدری چیانه، رحیم و دیگران 1392 ،" تحلیلی بر سیاست گذاری گردشگری در ایران"- برنامه ریزی و توسعه گردشگری. سال دوم- شماره 5- صص 11تا 32
4. دهقانی فیروز آبادی، سید جلال و فیروزی، علیرضا 1391 ، "دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در دوران اصولگرایی"، روابط خارجی، دوره 4، شماره 2، صص 71-110 ، تابستان
5. دهقانی فیروز آبادی، سید جلال 1388 ،" سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران" ، تهران ، سمت
6. داس ویل، راجر 1393، " مدیریت جهانگردی: مبانی، راهبردها و آثار"، مترجم اعرابی، سید محمد و ایزدی، داود ، انتشارات دفتر پزوهش‌های فرهنگی، چاپ پنجم
7. کریمی دستنایی طاهره 1395، آثار اقتصادی سفر و گردشگری در ایران، اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران
8. مجیدی محمد رضا 1389" سیاست گردشگری خارجی در ایران": جستجوی الگوی مطلوب. فصل‌نامه سیاست، سال40، شماره 4،صص257 تا 272
9. ویسی هادی، بررسی سیاست‌گذاری صنعت گردشگری در قوانین بالا دستی جمهوری اسلامی ایران، فصل‌نامه پژوهشی مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی، شماره 25، دوره 7، زمستان 1396، صفحات 93 تا 112.
10. Edgell. DL, Allen. M.D.,Smith.G & Swanson.G.R 2008.Tourism policy and planning: Yesterday. Today and Tomorrow. Elsevier.
11. Jones. E,2010 “Arab Politics and Tourism: Political Change and Tourism in the Great Socialist People’s Lybia Arab Jamahirya”. In: Tourism and Political Change.
12. Longman dictionary 1991 p 3046،3047
13. Oxford dictionary1970 p 189
14. Penny Wan.Y.K.2013, “A Comparison of the Governance of Tourism Planning in the Two Special Administrative Regions SARs of China- Hong Kong and Makao”. Tourism management. vol 36. pp.164-177.
15. Travel & Tourism Economic Impact 2016, IRAN
16. The Travel & Tourism Competitiveness Report ,2015
17. The Travel & Tourism Competitiveness Report ,2013
18. Webster dictionary 1973 p 1218
19. www.cbi.ir
20. www.amar.org.ir
21. www.mcth.ir
22. www.wikipedia.org
23. http://WWW.wttc.org/datagateway
24. http://www.worldbank.org/en/country/iran