1- دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، Ghaffari@modares.ac.ir
چکیده: (594 مشاهده)
در پژوهش حاضر بعد سیاسی وضعیت توسعه نیافتگی موجود و چگونگی گره خوردن آن با اقتصاد و همچنین پیامد آن در استان کردستان مورد کند و کاو قرار گرفته است. بدون شک بررسی چگونگی کارکرد و واکاوی تمامی ابعاد اقتصاد سیاسی ایران مستلزم پژوهشی وسیع بوده و بعضا به دلیل کمبود داده نمیتوان تصویری دقیق از انحصارات حاکم بر آن را به دست آورد. ورود منابع هیدروکربنی نیز بر پیچیدگی های این ساختار افزوده است، به گونهای که بسیاری وفور منابع و ظهور دولت رانتیر را عامل اصلی شرایط موجود میدانند، غافل از اینکه ساختار معیوب اقتصاد سیاسی ایران بدون درآمدهای نفتی توانایی تامین سطح رفاهی حداقلی و برپا داشتن زیرساختهای محدود کنونی را نیز دارا نمیبود. در پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی به دنبال پاسخ به این پرسش خواهیم بود که آیا تفاوتی معنی دار در سطوح توسعهای استان کردستان و کلیت کشور مشاهده میشود و یا خیر؟ با مقایسه شاخصهای توسعه انسانی در سالهای 1356 و 1398 این نتیجه حاصل شد که بهطور کلی استان کردستان به لحاظ توسعه انسانی از میانگین کشوری دارای رتبهای پایینتر بوده است که علت اصلی آن را میتوان در قالب اقتصاد سیاسی انحصارات معرفی نمود که ریشههای آن به دوران پیش از انقلاب اسلامی در سال 1357 بازمیگردد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آمایش سیاسی فضا دریافت: 1401/4/10 | پذیرش: 1402/8/29 | انتشار: 1402/10/10