1- دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشکده، جغرافیا، دانشگاه، خوارزمی، تهران، ایران.
2- استاد جغرافیای نظامی و ژئوپلیتیک، دانشگاه امام حسین(ع)، تهران، ایران.
3- دانشیار جامعه شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
4- دانشجوی جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، namdarzade@gmail.com
چکیده: (211 مشاهده)
از اهداف اساسی در برنامهریزی منطقهای و توسعه پایدار تاثیر آن بر جامعه محلی و گروههای قومی است، به گونهای که اگر برنامههای توسعه در راستای پاسخگویی به مطالبات (اقتصادی، سیاسی و اجتماعی) جامعه محلی باشد این راهبرد میتواند نقش بسزایی در تقویت همگرایی، امنیت و توسعه پایدار در سطح محلی و ملی داشته باشد.
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مهمترین الزامات ناحیهای در توسعه منطقهای با تمرکز بر توسعه بندر چابهار بوده است. مبنای گردآوری اطلاعات برای پاسخگویی به پرسش (مهمترین الزامات ناحیهای در توسعه چابهار کدامند؟) به روش میدانی( مصاحبه ) و کتابخانهای بوده و در نهایت تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده به روش کیفی و با استفاده از تئوری زمینهای یا گراندد تئوری صورت پذیرفت. نتایج پژوهش که بر پایه مطالبات (قوم بلوچ) و عوامل ناحیهگرایی در جنوب شرق در ارتباط با فرایند توسعه چابهار صورت گرفته نشان داد مقوله توسعه منطقهای در نواحی راهبردی بدون توجه به الزامات ناحیهای و فضای درونی آن نمیتواند به تحقق اهداف توسعه یعنی ارتقای امنیت، توسعه و همگرایی در سطح محلی و ملی منجر گردد. بر این اساس، 8 گزاره نهایی (امنیت ناحیهای، مشارکت، عدالت فضایی، انسجام ناحیهای، ثبات تقسیماتی، توسعه زیرساختی، اعتماد سیاسی) بهعنوان الزامات اساسی ناحیهای در فرایند توسعه چابهار بهدست آمد که در صورت توجه حاکمیت و برنامههای توسعه به آنها میتواند منجر به تسریع در فرآیند توسعه چابهار، همگرایی، امنیت و توسعه پایدار در سطح محلی و ملی گردد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آمایش سیاسی فضا دریافت: 1402/4/11 | پذیرش: 1402/6/4 | انتشار: 1403/6/10