1- دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، shariati@modares.ac.ir
2- دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده: (2012 مشاهده)
بهرهمندی شهروندان ساکن در مناطق مرزی از امکانات مناسب دارای پیامدهای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که موجب ایجاد امنیت پایدار میشود و نبود این شرایط، مرزنشینان و حتی دیگر ساکنان مناطق داخلی کشور را با تهدیدات امنیتی مواجه میکند. یکی از نقاط مرزی مهم شرق ایران، مرز میرجاوه است که پژوهش حاضر با روش مطالعات میدانی (مصاحبه) و اسنادی و اطلاعات حاصل از تحلیل محتوای اظهارات تصمیمگیران و نمایندگان ادوار میرجاوه در مجلس شورای اسلامی، کوشیده است چگونگی سیاستگذاریهای امنیت مرزی جمهوری اسلامی ایران را در این منقطه آسیبشناسی کند. مقاله با بهرهگیری از آموزههای نظری مکتب امنیتی کپنهاگ میکوشد به این پرسش پاسخ دهد که سیاستهای واپایش (کنترل) مرزی جمهوری اسلامی ایران در نقطه مرزی میرجاوه با کشور پاکستان دچار چه آسیبهایی است و چگونه میتواند موجب امنیت پایدار در مناطق شرقی و به ویژه شهرستان میرجاوه شود. یافتههای این مقاله نشان میدهد که سیاستگذاریهای واپایش مرزی عمدتا جلوههای سختافزاری داشته است و سیاستگذاریهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در این نقطه مرزی به گونهای معنادار پایینتر از میانگین کشوری است و این شیوه سیاستگذاری عدم حل معضلات امنیتی و در مواردی تشدید مشکلات امنیتی منطقه مذکور را به همراه داشته است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آمایش سیاسی فضا دریافت: 1400/9/22 | پذیرش: 1400/12/4 | انتشار: 1401/3/10