دوره 3، شماره 4 - ( 1400 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 270-256 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Bayat J. Transformation in Relation between Military Power and Détente Management in the Post-Cold War Era. pos 2021; 3 (4) :256-270
URL: http://psp.modares.ac.ir/article-42-57648-fa.html
موسوی شفایی سید مسعود، بیات جلیل. تحول رابطه قدرت نظامی و مدیریت تنش زدایی در عصر پساجنگ سرد. آمايش سیاسی فضا. 1400; 3 (4) :256-270

URL: http://psp.modares.ac.ir/article-42-57648-fa.html


1- دانشیار روابط بین الملل، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- دانش آموخته دکتری روابط بین الملل، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده:   (1730 مشاهده)
سیاست تنش زدایی به دنبال کاهش تنش در روابط خارجی میان کشورها است. این سیاست از نیمه دوم قرن بیستم مورد توجه قرار گرفت. عوامل مختلفی می‌تواند در بروز تنش زدایی میان کشورها نقش داشته باشد. با این حال این پژوهش صرفا به واکاوی نقش و جایگاه قدرت نظامی در بروز تنش زدایی میان کشورها می‌پردازد. استدلال اصلی مقاله این است که در دوره جنگ سرد رابطه معناداری میان قدرت نظامی و تنش زدایی وجود داشت که این رابطه در عصر پساجنگ سرد متحول شده است. در این راستا مصادیقی از تنش زدایی مورد مطالعه و در هر کدام نقش و جایگاه قدرت نظامی در بروز تنش زدایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد با توجه به تحول نظام بین الملل بعد از پایان جنگ سرد از یک سو و تغییر نگرش دولت‌ها به ماهیت قدرت از سوی دیگر، نقش قدرت نظامی در تنش زدایی میان کشورها افول کرده است. به عبارت دیگر اگرچه ه قدرت نظامی در نظام دو قطبی از عوامل تاثیرگذار در سیاست تنش زدایی محسوب می‌شد، اما با پایان جنگ سرد این جایگاه را از دست داده است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای صورت گرفته است.
 
متن کامل [PDF 1167 kb]   (790 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: جغرافیای سیاسی
دریافت: 1400/6/5 | پذیرش: 1400/8/6 | انتشار: 1400/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.