دوره 6، شماره 2 - ( 1403 )                   جلد 6 شماره 2 صفحات 75-63 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری گروه جغرافیا، دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- استاد گروه جغرافیا، دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ، mh.raamesht@gmail.com
3- استاد گروه مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
4- دانش اموخته دکتری و پسادکتری گروه جغرافیا، دانشگاه اصفهان و دانشگاه شهید باهنر کرمان، اصفهان، کرمان، ایران.
چکیده:   (835 مشاهده)
تحول اجتماعی و ویرایش متن جوامع، بدون داشتن اهداف خاص آن هم در سپهری معنایی که اصطلاحا بدان پارادایم گفته می‌شود امکان پذیر نمی‌نماید ولی اجرای هر پارادایمی مستلزم شکل گیری زیر نظام‌هایی است تا حصول هدف‌های آن در چهارچوبی مدیریت شود. پارادایم "پیشرفت" که حاصل تامل ایرانیان در مواجه با پارادیم "توسعه" و تلاش محققان ایران در یک قرن اخیر است، رفته رفته به درجه‌ای از بلوغ میل کرده که زمان فراهم آوردن زمینه‌های اجرای آن را طلب می‌کند. بدون تردید هر پارادایمی دارای ریشه‌های معرفتی، خاستگاه، دکترین و اهداف خاصی است و تحقق آن محتاج شکل گیری سه نظام حکمرانی، علمی، فلسفی و فرهنگی است. پارادایم "پیشرفت" را باید زبان ناملموس رفتاری انقلاب جامعه ایرانیان تفسیر و تدوین این زبان رفتاری را به سندی راهبردی، حاصل کار محققان ایران در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دانست. نتایح حاصل از فرایند طی شده در اندیشکده آمایش بنیادین که براساس روش تحلیل ژانت صورت گرفته نشان می‌دهد که:
* پارادایم پیشرفت تلاشی در تدوین آرمان‌های انقلاب ایران در قالب سندی راهبردی است.
* پارادایم پیشرفت در اجرا مستلزم ایجاد سه زیر "نظام علمی فلسفی"، "حکمرانی" و "نظام فرهنگی" است.
*پارادایم پیشرفت براساس پنج اصل یعنی تعادل فضایی، راستی و درستی، زیست پذیری و تاب آوری سرزمینی، هویت مکانی و جمهور به دنبال دستیابی به فراورش مدنی است.
*محققان ایرانی در تالیف و تدوین شاخص‌ها واستاندارهای هر یک از این اصول باید همتی جدی مبذول دارند تا به‌توان میزان تحقق هریک از اهداف را درمقاطع زمانی ارزیابی نمود.
 
واژه‌های کلیدی: پارادایم، پیشرفت، تفسیر، تحلیل ژانتی
متن کامل [PDF 621 kb]   (344 دریافت)    
نوع مقاله: توصیفی و نظرسنجی | موضوع مقاله: آمایش سیاسی فضا
دریافت: 1402/6/3 | پذیرش: 1402/12/20 | انتشار: 1403/3/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.