دوره 6، شماره 4 - ( 1403 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 0-5 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Asgari د. Hydropolitics of Iran's water resources: the consequences of turning the challenge of water scarcity into a crisis. pos 2024; 6 (4) :5-0
URL: http://psp.modares.ac.ir/article-42-74825-fa.html
عسگری سهراب. هیدروپلیتیک منابع آب ایران؛ پیامدهای چالش کم آبی. آمايش سیاسی فضا. 1403; 6 (4) :5-0

URL: http://psp.modares.ac.ir/article-42-74825-fa.html


دانشگاه پیام نور ، sohrabasgari@yahoo.com
چکیده:   (800 مشاهده)
افزایش تقاضا از یک سو و کاهش منابع به دلایل گوناگون از سوی دیگر، اهمیت تامین، مدیریت و استفاده بهینه از منابع آب شیرین در کشورهای مناطق خشک را دو چندان کرده است. ایران از گذشتههای دور به دلایل جغرافیایی کم آبی را تجربه کرده و امروزه به دلایل انسانی و مدیریت نادرست منابع آب، با کم آبی مواجه شده است. پیچیده تر شدن معضل کم آبی در سالهای اخیر بروز مشکلاتی را در پی داشته است. تمام بخشهای اقتصادی کشور از مشکل پیش گفته تاثیر پذیرفته است و فعالیتهای کشاورزی رونق گذشته را ندارند. از بعد اجتماعی نیز گسترش مهاجرت و بروز نارضایتی، از پیامدهای تشدید کم آبی بوده است. این پژوهش که از نوع تحلیلی است و به شیوه کتابخانهای و با رویکرد استقرایی انجام شده است، ضمن بررسی وضعیت منابع آبی کشور و عوامل موثر در تهدید محدودیت ها و تشریح پیامدها، به ارزیابی این منابع در قالب شاخصهای مهم جهانی می پردازد. یافته‌های پژوهش تاکید دارند که وضعیت منابع آبی کشور به دلیل تغییرات اقلیمی، مدیریت نادرست و بهره برداری بیش از حد به سوی بحرانی شدن پیش میرود. برونداد تغییرات اقلیمی دگرگونی در نوع، زمان و شدت بارشهاست که افزایش دما را باید به آن اضافه کرد. خشکی بیش از حد سرزمین، فرونشست دشتها و وقوع اعتراضات به مشکل کم آبی به ویژه در شهرها از مهمترین پیامدهای دوام مشکل پیش گفته است.
 
     
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: جغرافیای سیاسی
دریافت: 1403/2/7 | پذیرش: 1403/5/6 | انتشار: 1403/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.