دوره 6، شماره 4 - ( 1403 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 0-2 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mendeley  
Zotero  
RefWorks

Zarghmi B. Coastal and sea tourism development strategy in Makran coast. pos 2024; 6 (4) :2-0
URL: http://psp.modares.ac.ir/article-42-74121-fa.html
ضرغامی برزین. استراتژی توسعه گردشگری ساحلی و دریایی در کرانه‌های مکران. آمايش سیاسی فضا. 1403; 6 (4) :2-0

URL: http://psp.modares.ac.ir/article-42-74121-fa.html


هیات علمی جهاد دانشگاهی ، zarghami@usc.ac.ir
چکیده:   (798 مشاهده)
گردشگری ساحلی، یکی از انواع گردشگری است که می­تواند در پایداری نواحی ساحلی یا توسعه سواحل فراموش شده مورد توجه قرار گیرد. صنعت سفر و گردشگری یکی از بزرگ‌ترین کارفرمایان و مشارکت کنندگان اقتصادی در جهان است و بیش از ده درصد کل اشتغال و تولید ناخالص جهانی را در چند سال اخیر به خود اختصاص داده است. ایران دارای سواحل گسترده ای در بخش شمال و جنوب است. در بخش جنوبی سواحل گسترده مکران به دلیل همجواری با آب های اقیانوسی دارای ظرفیت­های گردشگری در حوزه­های متعددی است که استراتژی مشخصی جهت استفاده از این ظرفیت ها  طراحی نشده  است.  از اینرو استراتژی توسعه گردشگری این منطقه بعنوان مساله پژوهش مدنظر قرار گرفته است
پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات مبنی بر اسناد و مطالعات کتابخانه­ای و همچنین میدانی است. نتایج مطالعات میدانی نشان می دهد که منطقه مکران از نظر گردشگری در شرایط مناسب قرار ندارد و لازم است استراتژی مناسب برای آن در نظر گرفته شود که در بخش تحلیل بدانها پرداخته شده است. بر اساس نتایج حاصله، گردشگری ساحلی و دریایی در کرانه­های مکران در عوامل داخلی در موقعیت ضعف و هم چنین در عوامل خارجی در موقعیت تهدید قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی باید استراتژی‌های تدافعی برای توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه، استراتژی تدافعی مناسب است که در آن ظرفیت ها مورد توجه قرار خواهد گرفت.  
 
     
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: آمایش سیاسی فضا
دریافت: 1402/12/13 | پذیرش: 1403/5/6 | انتشار: 1403/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.