دوره 6، شماره 4 - ( 1403 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 154-131 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مجید رسولی* 
1، انس خضیر2
1، انس خضیر2
1- استادیار گروه ژئوپلیتیک مرکز مطالعات آفریقا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، m.rasouli@modares.ac.ir
2- دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد رشتۀ جغرافیای سیاسی (گرایش ژئوپلیتیک)، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات)، تهران، ایران.
2- دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد رشتۀ جغرافیای سیاسی (گرایش ژئوپلیتیک)، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات)، تهران، ایران.
چکیده: (1028 مشاهده)
امارات متحده عربی یکی از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس است که در سیاستهای منطقهای و بین المللی با جمهوری اسلامی ایران تضاد منافع دارد. در نتیجه با ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی در انجام اقدامات مختلف علیه منافع ملی جمهوری اسلامی ایران متحد شده است. از سوی دیگر، ایران در راستای روابط حسن همجواری و همچنین به دلیل مزیتهای تجاری و اقتصادی متعددی که دبی برای ایران دارد و در راستای حفظ منافع تجار ایرانی و سایر اتباع، سعی کرده از هرگونه اقدام متقابل علیه امارات پرهیز کند. از این رو هدف اصلی این مقاله تحلیل عوامل همگرایی و واگرایی سیاست خارجی ایران در قبال امارات متحده عربی است. این پژوهش در صدد پاسخگویی به این پرسش است که عوامل موثر بر همگرایی و واگرایی سیاست خارجی ایران در قبال امارات متحده عربی کدامند؟ روش پژوهش حاضر که ماهیتی توصیفی- تحلیلی دارد، با مبنا قرار دادن تکنیک دیمتل بر این فرض استوار است که سیاست خارجی ایران در قبال امارات متحده عربی شامل عوامل واگرا و همگرا می باشد. یافته های تحقیق نشان داد متغیرهایی مانند دیدگاه‌های متفاوت در سیاست بین‌الملل، نیروهای مسلح امارات، پیمان های نظامی، اختلاف بر سر موضوع یمن، اتخاذ راهبرد تهاجمی انصارالله، شیعیان امارات، اختلافات عربستان و امارات و همگرایی با عربستان سعودی و ... در منطقه نشان دهنده تعامل بالا و ارتباط سیستمی قوی با سایر متغیرها هستند. و عواملی مانند ترس از افزایش نفوذ جمهوری اسلامی ایران، کمبود نیروی انسانی کارامد، عدم واکنش نظامی آمریکا، نوع حکومت، اختلافات داخلی بین امیرنشین ها و ... به عنوان معلول نمایش داده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران توجه به عوامل اقتصادی در ارتباط با امارات متحده عربی می تواند همگرایی با این کشور را افزایش دهد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
جغرافیای سیاسی
دریافت: 1402/8/13 | ویرایش نهایی: 1403/10/18 | پذیرش: 1403/2/2 | انتشار: 1403/9/10
دریافت: 1402/8/13 | ویرایش نهایی: 1403/10/18 | پذیرش: 1403/2/2 | انتشار: 1403/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |