1- استادیار گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس ، m.ghaderihajat@modares.ac.ir
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
3- استادیار گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (1522 مشاهده)
حاشیه نشینی بهعنوان خروجی عدم تعادلهای فضایی سرچشمه گرفته از بی عدالتی فضا یکی از مهم ترین بنیانهای تهدید کننده امنیت و توسعه در مقیاسهای فردی و جمعی است. کلانشهر اهواز به لحاظ مساحت نواحی حاشیه نشین با ده ناحیه در رتبه نخست کشور قرار دارد و به لحاظ جمعیت حاشیه نشین با 450 هزار نفر یکی از متراکمترین نواحی حاشیه نشین کشور است. اثرگذاری نواحی حاشیه نشین از جنبههای مختلفی قابل بررسی و تحلیل است، یکی از مهمترین جنبههای این مطالعات، تحلیل فضایی جرایم محلههای حاشیه نشین شهر و شناسایی محلههای جرم خیز برای پیشگیری از جرائم در فضای شهر است. محلههای حاشیه نشین شهر اهواز شامل محلههای شلنگ آباد، سیاحی، عین دو، آل صافی، حصیر آباد، منبع آب، زرگان، زویه، چنیبه و ملاشیه است. در این مقاله با تمرکز بر جرائمی چون سرقت مسلحانه، زورگیری، نزاع، تیراندازی و قتل محلههای حاشیه نشین از نظر شاخص جرائم پنج گانه مورد بررسی و رتبه بندی قرار گرفتهاند. این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از مطالعات نظری و میدانی یافتههای تحقیق سازماندهی خواهد شد. به منظور واکاوی ابعاد نظری تحقیق از دادههای کتابخانهای، اسنادی، مراجع الکترونیکی و غیره استفاده شده است. از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تعیین وزن جرائم و تکنیک ویکور در اکسل به منظور رتبه بندی مناطق از نظر وقوع جرائم پنج گانه اقدام شده است. یافتهها نشان میدهد رتبه بندی محلههای حاشیه نشین از لحاظ جرائم پنج گانه از لحاظ بیشترین مقدار به کم ترین مقدار به ترتیب شامل: آل صافی، حصیر آباد و منبع آب، شلنگ آباد، سیاحی و عین دو، ملاشیه، چنیبه و زرگان و زویه است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آمایش سیاسی فضا دریافت: 1400/9/23 | پذیرش: 1401/7/16 | انتشار: 1402/1/10